شهید جواد صراف در بیستم مرداد ۱۳۴۰ در محله دولاب تهران در خانواده‌ای مذهبی دیده به جهان گشود. پدرش حیدرعلی و مادرش، زینب نام داشت. این شهید والامقام دارای ملیت ایران و مذهب اسلام شیعه بود. تا پایان سوم راهنمایی درس خواند. او از سنین کودکی و از آغاز نهضت اسلامی به رهبری امام خمینی (ره) در ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ همراه انقلاب بود و پس از پیروزی انقلاب اسلامی، در جنگ تحمیلی با رشادت‌های بسیار خود را وقف نهضت اسلامی ملت ایران کرده بود
هم‌زمان با تجاوز رژیم بعثی عراق به ایران به جبهه‌های غرب کشور رفت و در منطقه گیلان‌غرب – سر‌پل ذهاب به نبرد با دشمن پرداخت. او پس از مدتی به جنوب ایران روانه شد و به خیل سلحشوران لشکر ۲۷ محمد رسول‌الله (ص) پیوست. وی در عملیات‌های متعدد این لشکر نظیر: مسلم‌بن‌عقیل، رمضان، والفجر مقدماتی، والفجر ۱، کربلای ۱ و کربلای ۵ با مسئولیت‌های مختلفی از نیروی عادی گرفته تا فرمانده گردان شرکت فعال داشت (شهید جواد صراف یکی از فرماندهان گردان شهادت لشگر ۲۷ محمد رسول‌الله بود) و سرانجام بیست و دوم دی سال ۱۳۶۵، در سن ۲۵ سالگی و در عملیات کربلای ۵ با سمت فرماندهی گردان شهادت در منطقه شلمچه بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسید.
سردار شهید جواد صراف، با آنکه جثه‌ای ضعیف و لاغر داشت، در پادگان دوکوهه آن هم در گرمای تابستان روزه می‌گرفت.
بعد‌از‌ظهر‌ها که گرما اوج می‌گرفت، پا‌هایش را در ظرفی پرازآب و یخ قرار می‌داد تا بلکه اندکی از شدت حرارت بدنش کاسته شود.
هیچ موقع هم به دنبال گرفتن مسئولیت در لشکر نبود و دیر مسئولیتی را می‌پذیرفت. ولی وقتی وظیفه‌ای را به عهده می‌گرفت برای انجام آن از جان‌مایه می‌گذاشت. جواد از دلیران حاضر در میدان نبرد بود.
